بررسی ارتباط پایگاه اقتصادی اجتماعی ، سبک زندگی و رضایت از زندگی مردم

رضایت از زندگی از شاخص های مهم اجتماعی است که هرچند در سطح خرد و فردی اندازه گیری می شود، اما خود را در سطح کلان می نمایاند. اینگلهارت برآن است که امروزه رضایت از زندگی، یکی از پیامدهای فرآیند توسعه است و هر قدر سطح توسعه یافتگی فزونی یابد به جهت گستردگی و عمق برآورده شدن نیازها و تمایلات شکل گرفته در جریان زندگی و در مقایسه های اجتماعی، رضایت از زندگی نیز افزایش می یابد. علاوه بر این با شاخص های مهم سطح کلان نظیر طبقه اجتماعی و سبک زندگی نیز ارتباط دارد. در پژوهش حاضر فرض وجود رابطه بین پایگاه اقتصادی اجتماعی ، سبک زندگی و رضایت از زندگی به آزمون گذارده شده است. در تدوین چارچوب نظری از آرای دورکیم، بوردیو، مارکس، لین و... استفاده شده است. متغیرهای حیات رابطه ای و کنترل زندگی به عنوان دو متغیر واسطه ای در این تحقیق در نظر گرفته شده است. در این بررسی، رضایت از زندگی در ابعاد رضایت احساسی، شناختی و اجتماعی در نظر گرفته شده است. سبک زندگی نیز در هفت نوع سبک متمایز شده است و طبقه نیز از دو بعد ثروت و منزلت در نظر گرفته شده است. در نهایت ارتباط میان اشکال سبک زندگی و پایگاه اقتصادی اجتماعی و ابعاد رضایت از زندگی در قالب فرضیه های تحقیق در نظر گرفته شده است. در این پژوهش روش تحقیق پیمایشی، ابزار مورد استفاده پرسشنامه و شیوه نمونه گیری نمونه گیری چند مرحله ای یا تلفیقی می باشد. جمعیت آماری این تحقیق را مردم تهران در سه منطقه 1، 5 و 10 تشکیل می دهند. حجم نمونه نیز با استفاده از فرمول کوکران 382 نفر برآورد شد که با احتمال ریزش پاسخگویان به 390 نفر افزایش یافت.برای آزمون فرضیه ها، از آماره همبستگی پیرسون استفاده شده است.علاوه بر این که با بهره گیری از تکنیک رگرسیون، ضمن تعیین میزان واریانس تبیین شده متغیر وابسته توسط ابعاد متغیر مستقل، ضریب رگرسیونی برای تحلیل مسیر به دست آمده است و در نهایت از آزمون لیزرل برای بدست آوردن مدل تحقیق استفاده شده است. آزمون فرضیه ها حکایت از وجود همبستگی بین برخی از سبک های زندگی و رضایت از زندگی و همچنین بین پایگاه اقتصادی اجتماعی و رضایت از زندگی دارد. در ضمن میان کنترل زندگی، حیات ارتباطی و رضایت از زندگی نیز همبستگی وجود دارد. در مجموع سبک زندگی15/0، پایگاه اقتصادی اجتماعی11/0، کنترل زندگی36/0 و حیات رابطه ای 10/0 از تغییرات رضایت از زندگی را تبیین می کنند که به طور کلی 21/0 درصد از تغییرات رضایت از زندگی را تبیین می کنندکه اگر سهم هریک به طور جداگانه مورد بررسی قرار گیرد، میزان واریانس تبیین شده رضایت از زندگی به 54/0 افزایش می یابد.